Aminozuren

Aminozuren, bouwstenen van eiwitten, zouden bekeken kunnen worden als verschillende kralen van een mooie ketting: de ketting is het eiwit, en ieder eiwit is een unieke reeks van aminozuren. Omdat er meer dan 20 aminozuren zijn, is er een enorme verscheidenheid aan verschillende eiwitten mogelijk. Eiwitten hebben vele functies, zo zijn hormonen, enzymen, neurotransmitters, en andere communicatie stoffen allen eiwitten en bestaat ons lichaam voor een belangrijk deel uit structurele eiwitten. Aminozuren, de kleine bouwstenen van deze functionele groepen, worden in twee klassen verdeeld: de essentiële en niet-essentiële aminozuren. Essentiële aminozuren kunnen niet in het lichaam zelf gemaakt worden, maar moeten van buitenaf ( door voeding en/of supplement) aangevoerd worden. Uit deze essentiële aminozuren kan het lichaam andere aminozuren maken (de zgn niet-essentiële), om zodoende over een ‘grote bak met kralen’ te beschikken. De termen essentieel en niet-essentieel zijn dus vrij academisch: bij een gebrek aan essentiële aminozuren loopt de kans op dat er ook een gebrek aan niet-essentiële aminozuren ontstaat.

Enkele aminozuren zijn voorzien van een zwavel-element. Dit worden daarom de zwavel-houdende aminozuren genoemd. Zwavel heeft een anti-oxidatieve (ontgiftende) functie en dienen als bouwstenen van haar, huid en nagels (zwavelbruggen).

Aminozuren zijn optisch actief: dat wil zeggen dat ze in 2 varianten voorkomen, de zogenaamde L- of D-variant. De D-variant is de ‘synthetische’ variant en verboden in Nederland. In voeding en supplementen komen aminozuren alleen als L-variant voor.